Soms zijn er van die momenten dat je het nieuws leest in de ochtend en je je verslikt in je koffie en jezelf afvraagt waar wij als mensen mee bezig zijn in verhouding tot duurzaamheid en consequentheid en continuïteit of hoe je het ook maar wilt noemen. Soms denk ik dat we doordraven (as is in our Dutch nature) en weten we niet meer wat we willen met zijn allen. Willen we nu een welvaartsstaat of willen we een groenere planeet? Waarom willen we niet allebei? Want, mijne professoren en deskundigen, dat is wel degelijk mogelijk.
Momenteel leven we met zijn allen in een wegwerpcultuur. Die zou ik het liefst omschrijven als een manier van leven die gespitst is op een snelle consumptie van telkens andere zaken en waarin duurzaamheid een ondergeschikte rol speelt. Stel, je koopt een televisie. Je wil een groter en scherper beeld. Niets mis mee om jezelf af en toe eens te kietelen. Maar je koopt die om je oude televisie te vervangen. Die wordt dan meegenomen door het bedrijf die je nieuwe televisie levert om zo het recycle traject in te gaan. Of je verkoopt je oude televisie, of je geeft die aan iemand met een smalle beurs die de televisie goed kan gebruiken. Allemaal duurzame manieren. Een enkeling gooit de oude televisie uit het raam na een verloren voetbalwedstrijd van zijn of haar favoriete club. Die komt dan op straat terecht en valt in duizend stukken uiteen en wordt dan na een opruimbeurt bij het huisvuil gezet. Huisvuil wordt tegenwoordig goed gescheiden dus de vernielde televisie komt dan via deze weg ook in het recycle circuit terecht.
Nu viel mijn oog op onderstaand artikel.
De Europese Commissie wil dat het weer mogelijk wordt om op grote schaal apparaten te kunnen repareren. En zo was het ook in de jaren '70 en '80. De oude Philips televisie bij ons thuis is destijds wel vijf keer gerepareerd en heeft het in totaal zo'n twintig jaar volgehouden totdat de technische ontwikkeling de televisie dusdanig verouderde dat ie niet meer bruikbaar was om op een normale manier televisie te kunnen kijken. We hadden thuis een Bauknecht wasmachine die het veel langer dan dat heeft uitgehouden na ook een aantal keren te zijn gerepareerd. Alles werd gerepareerd in die tijd. Maar kan dat nu nog steeds?
Het antwoord is Nee. De levensverwachting van een gemiddeld huishoudelijk apparaat of is tegenwoordig maar vijf jaar. Dan wordt geacht dat je hem vervangt door een nieuwe. Repareren is onmogelijk om twee redenen. De eerste reden is dat fabrikanten reserve onderdelen maar een korte tijd op voorraad houden en daarna niet meer produceren. Om consumenten maar te ontmoedigen het defecte apparaat te laten repareren en om ruimte in hun opslag te besparen. De tweede reden is dat service monteurs geen toegang meer hebben tot onderdelen in de apparaten. Als voorbeeld, als je een flatscreen televisie wilt openmaken heb je een slijptol en een beitel nodig om het deksel aan de achterkant eraf te krijgen. Alles zit verzonken en je vindt geen schroef meer aan de buitenkant. Gewoonweg niet mogelijk om te repareren, al zou je het willen.
Dus om de Europese Commissie tegemoet te komen moeten fabrikanten hun complete productieproces veranderen zodat vaklui op een fatsoenlijke manier bij de interne onderdelen van een apparaat kunnen komen. Plus ze moeten onderdelen op voorraad houden voor langere tijd. Dit betekent dan dat die fabrikanten meer ruimte nodig hebben voor opslag. Men moet uitbreiden. En bouwen is tegenwoordig ook geen makkie meer. Stikstof uitstoot zit de bouw nu al jaren dwars. Dus is dit dan een duurzamere manier om onze apparaten te onderhouden?
Waarom laat de Europese Commissie het niet zoals het nu is? Er wordt al volop gerecycled. Door mensen zelf en door regulaties aangaande hoe zo duurzaam mogelijk ons afval te verwerken. We draven weer door, as is our nature.
Dus, mijn beste bewuste consumenten, als je een nieuwe televisie wilt om wat voor reden dan ook, koop die dan. Als je je oude televisie beu bent, geef die dan aan iemand anders die er blij mee is. Als je oude televisie defect is, geef hem dan mee aan de mensen die je nieuwe televisie komen leveren. Of breng hem naar de milieu straat. Dan ben je al duurzaam genoeg.
Volgende week : Hoe je van koffiedrab je huis kunt isoleren. Smeerboel Incooperated.
Reactie plaatsen
Reacties