The Story of Rory
I know Rory.
Brabotech B.V
Laughing kills all sadness
Klik hier om een tekst te typen.
Compartmentalization and Chocolate Mousse
Vandaag ga ik het hebben over scheidingsmuren in het brein en een geheim ingrediënt. Twee totaal verschillende dingen die aan het eind dichter bij elkaar liggen dan je denkt.
The How and Why within myself.
Onlangs was ik op visite bij een vriend die ik al jaren ken. We hadden elkaar al een hele tijd niet meer gezien en vonden dat het tijd was om weer eens een keer een avond ouderwets te bomen over alles wat maar voor handen ligt.
Ordinary People
Two medical students and a hospital nurseTry to dance away the weekend nightThe bartender poured himself another drinkWhile two drunks were watchin' a fightThe champ went down and he got up againThen he went out like a light
The Friday afternoon Burgundian massacre
Goed.
Thanksgiving with You
We schrijven 1983, een dag in Juli. Ik weet het nog maar al te goed, het was een warme zomerdag. Klas 6 van basisschool ''De Groene Linde''. Met meester Jaap Beneder als waarnemend onderwijzer. Een week eerder hadden we de laatste schooldag gehad. We gingen allemaal naar het Voortgezet Onderwijs. Men had mij de MAVO geadviseerd wat nu tegenwoordig bekend staat als de theoretische kant van het VMBO. Desondanks had ik voor mezelf een andere keuze gemaakt, ik moest en zou de techniek in. Het werd dus de LTS, de Lagere Technische School. En vier jaar later de MTS richting elektrotechniek. Van deze keuze heb ik overigens nooit spijt gehad. Men keek mij vreemd aan omdat ik goede cijfers had, maar dat kon mij geen pepernoot schelen. Ik moest en zou een technisch vak leren, dat wilde ik heel graag. Ik knutselde al met elektronica thuis en vond dat helemaal geweldig, en wilde daar echt iets mee gaan doen. En dus geschiedde.
Split Second
Ik heb alles gezien.Ik zag zeeën van duisternisals een zwart kolkende verbintenis.
Kleffe kaassoufflés en duurzame inzetbaarheid
De stem des bloeds laat zich altijd gelden, waar het bloed, de genegenheid voortkomend uit bloedverwantschap, niet kan vloeien, daar dringt het kruipend door, de genegenheid moet en zal doordringen.
The guv'nor upstairs and his booze cruise hypermarket
Na zo'n bijna achttien jaar voor hetzelfde ''Engelstalige'' bedrijf gewerkt te hebben en zo'n veertig jaar Engelse sitcoms en biografieën te hebben gelezen en gezien, mag ik voor mezelf wel concluderen dat de Engelse taal geen geheimen meer kent voor mij. Men kan mij zo in Engeland plaatsen en ik kan me volledig verstaanbaar maken in beschaafd Engels en zelfs met bepaalde dialecten kan ik me verstaanbaar maken. Ik spreek en schrijf nog net geen Gaelic maar voor andere dialecten en bijvoorbeeld Iers-Engels en Schots-Engels geldt wel dat ik er handig mee kan omgaan. We kunnen gerust spreken van een Engels knobbel. Je hebt er in Nederland misschien niet zo veel aan, maar uiteraard in veel andere landen wel.
Who's born for ten cents was really cut out of a wooden fence
Mijn oma zei me vroeger al dat ik uit een schutting ben gezaagd in plaats van geboren. En hoe ouder ik word, hoe meer ik mezelf realiseer dat ze gelijk had. Hoe bedoel ik dat? Al sinds ik mezelf kan herinneren was ik al anders dan anderen. Ik ging na afloop van school nooit met andere kinderen buiten spelen, maar verkoos vaak alleen te spelen. In het voortgezet onderwijs was ik ook een einzelgänger, ik maakte mijn huiswerk alleen tijdens tussenuren, ging niet mee naar feestjes behalve een enkele keer die ik het liefst wil vergeten en uitgaan in het weekend deed ik al helemaal niet. Ik verkoos met mijn neus in de boeken te duiken, veel te lezen over van alles en nog wat, en als ik al eens televisie keek dan was het meestal educatief. Dat ik er wat van opstak. En dat had ook zijn positieve uitwerkingen. Ik wil zonder al te veel hoog van de toren te blazen zeggen dat ik veel weet over geschiedenis, muziek en heb een behoorlijke talenknobbel. Ik denk ook dat ik een behoorlijk scherpe visie heb over hoe dingen werken in de wereld.